-
1 popsuć
-ję, -jesz; vb od psuć* * *pf.1. (= zepsuć) break; popsuć sobie oczy l. wzrok ruin one's eyes; popsuć sobie zdrowie ruin one's health.2. (= zmienić na gorsze) spoil, ruin; popsuć komuś humor put sb in a bad mood; popsuć zabawę spoil the fun; popsuć imprezę spoil the party; popsuć komuś szyki upset sb's plans.pf.1. (= zepsuć się) (o maszynie, urządzeniu) break down; ( o jedzeniu) go bad; zwł. Br. go off; jabłko się popsuło apple went bad; samochód mi się popsuł my car broke down.2. (= pogorszyć się) deteriorate, get worse; pogoda się popsuła weather got worse.3. (= zdemoralizować się) become depraved.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popsuć
См. также в других словарях:
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego